Ne anlatır şiirler? Duyguları, anıları, yaşanmışlıkları… Yoksa düşünce midir şiirlerin aktarmak istediği? Yahut şairlerin dilek mektupları mıdır yazılan dizeler?..
Şiirin bu yazdıklarımın her birinden birer parça olduğu savunulabilir. Ya da yukarıdakilerin her birini bir parça anlattığı… Doğrudur da bir yere kadar. Doğrudur ama eksiktir. Peki mümkün müdür şiirlerin ne anlattığını tek bir kelimeyle söylemek, eksiksiz ve hatasız biçimde?
Elbette…
Şiirler, şairleri anlatır.
(Fotoğraf dijital ortamda oluşturulmuştur)
Şair kendisiyle konuşmak, içindeki bulanıklığı berraklaştırmak, kendini yine kendisine anlatmak için döker heceleri kağıda. Ruhunu saran her şeyi çıkarıp tüm çıplaklığıyla sıralar dizeleri ardı ardına. Şiirler, şairlerin kendilerine çektikleri ruh röntgenleridir adeta. Bakmasını bilene şairlerin aşklarını, acılarını, nefretlerini, kısacası tüm sırlarını söyleyen hazinelerdir aslında.
Hani şiirin kuralı olmaz, derler ya. Doğrudur harfi harfine. Kişinin kendisiyle konuşmasının kuralı olur mu hiç? Sohbet ederken bile belli başlı nizamlara uymak zorunda olan insan, iş kendisiyle sohbete geldi mi büsbütün kural tanımaz olur. Olmalıdır da. Çünkü ancak bu, yazılanı şiir yapabilir.
Sevgiliye yazılan şiirde, hislerini kendi ruhuna sakladığı sevdiğinin hayaline anlatır şair. Doğrudan karşıya yazılsa şiir değil mektup olur yoksa adı.
Şair, doğanın güzelliğinden bahsederken yaşama sevincini, ölümden bahsederken korkuyu fısıldar kendi kulağına. Didaktik şiirler, şairinin kendi kendine öğüdü değildir de nedir başka?
Hiçbir şiir yalnızca bir başkası okusun diye yazılmaz. Yazılırsa tam anlamıyla şiir olmaz. Ham kalır, çiğ gözükür. Çünkü şiir; şairin iç hesaplaşması, kendisiyle kavgası, kendini sorguya çekip tanıma aşamasıdır. İşin içine başkası girerse ne doğrular bulunabilir ne de bulunan doğrular açık açık söylenebilir.
- Yine
- Fırtına
- Orhan Pamuk – Cevdet Bey ve Oğulları
- Hayattan Sahneler 2
- Gece Yarısı Ekspresi Filmi ve Türkiye – ABD Arasındaki Haşhaş Sorunu
Aşağıdaki ikonlar yardımıyla sosyal medya hesaplarıma ulaşabilirsiniz.
Şairin hayattaki yeri süreklilik arz eder mi ? Yoksa şairlik dediğimiz şiirini oluştururken taktığın bir maske midir sürekli değişen ?
Elbette süreklilik arz etmez. Fakat maske olduğunu söylemek ortaya çıkarılan ürünü sahte gösterir. Şairliği, şiir oluştururken takılan maske yerine, şiiri oluşturan ruh durumu olarak tanımlamak daha doğru. Böylece yazıda belirttiğim “ruh röntgeni” benzetmesine daha uygun düşüyor. Doğallık ve içtenlik olmazsa olmazıdır şiirin, öyle değil mi?